ادب هندى

الادب الهندى المكتوب ما ظهرش باللغات المحليه فى الهند الا فى القرن الستاشر. من أهم اسباب تدوين الادب الهندى كانت رغبة علما الهندوسيه نشر الادب السنسكريتى لمواجهة الثقافات الغريبه الوارده ع الهند ، فدونو الاعمال الكلاسيكيه زى الرامايانا على شكل شعر.

ادب هندى

الادب الفارسى كان مصدر الهام لكتاب اللغه الاورديه ، و لما انتشرت المدارس اللى بتدرس باللغات المحليه ازدهر النثر الشعبى و ظهرت الطباعه فى الهند. اللى اتزعم الحركه دى كانو ادبا اللغه البنغاليه و بعدين دخل الادب الاجنبى و بالخصوص الانجليزى لكن اخضعوه لقوالب هنديه و موضوعات محليه اصليه. الهند دلوقتى فيها ادب بلغتها و ادب بالانجليزى و بعد ما انفصلت باكستان عن الهند بقى ليها هى كمان ادب بالاوردى و الانجليزى.

من اشهر ادبا الهند فى القرنين التسعتاشر و العشرين رابندرانات طاجور و غاندى و نهرو و تناريان و جوس و غيرهم. طاجور اخد جايزة نوبل فى الادب سنة 1913 و كان اول اديب من الشرق ينالها.