الكسندر جرانفيل
الكسندر جرانفيل باشا الحاصل على وسام القديس ميخائيل والقديس جرجس، ورتبة الامبراطورية البريطانيه، وعضوية كلية الجراحين الملكية، هو طبيب بريطانى ومسؤول عن شؤون الاستعمار فى مصر البريطانية . اتولد ألكسندر سنة 1874، واتوفى فى 30 مارس 1929.
| ||||
|---|---|---|---|---|
| معلومات شخصية | ||||
| تاريخ الميلاد | سنة 1874  مصر
| |||
| تاريخ الوفاة | 30 مارس 1929 .svg){kind=small} المملكه المتحده (54–55 سنة)
| |||
| الحياة العملية | ||||
| المهنة | دكتور | |||
| الجوايز | ||||
_rib.PNG)  | ||||
تعديل مصدري - تعديل 
| ||||
السيرة الشخصيه
تعديلاتولد الكسندر فى مصر، واتعلم فى مدرسة بلوكسهام وتلقى تدريبه الطبى فى مستشفى سانت بارثولوميو.[1] كان يعمل فى البدايه كطبيب وجراح فى مستشفى ويست لندن فى مايدا فالي. وخدم فى حرب البوير الثانيه بجنوب افريقيا كضابط طبى فى الجيش البريطانى.
انضم بعدها لخدمة الحكومه المصريه الاستعماريه، فشغل الكتير من المناصب المهمة. عمل ألكسندر مفتش لادارة الصحه العامه ومدير بوزارة الداخلية والمدير العام لبلدية الاسكندرية.[1] و كان من أهم اسهاماته انخفاض معدل الوفيات فى القاهرة من فى تحسين الظروف غير الصحيه فى الشوارع المزدحمة، اللى كانت تساهم فى ارتفاع معدل الوفيات بسبب المرض.
بقا ألكسندر رئيس للحركة الدولية للصليب الأحمر والهلال الأحمر فى مصر. وفى سنة 1916، اخد وسام القديس ميخائيل والقديس جرجس. وفى أوائل سنة 1919، زى مصر فى مفاوضات معاهدة فرساى.
وفى 19 اغسطس 1919، بقا أول رئيس لمجلس التوفيق العمالي، هيا منظمة أنشأها الملك فؤاد الأول لتجنب خطر الاضراب فى مصر. وعمل كرئيس لمجلس الحجر الصحى فى مصر، وحصل فى سنة 1920 على رتبة الامبراطورية البريطانية. وفى سنة 1922 اخد لقب باشا من الملك فؤاد الاولانى تقديرُا لعمله فى المجلس.[1] وكُرّم كمان بقلادة النيل العظمى وحصل كمان على نيشان اسماعيل. وفى سنة 1923، اخد وسام ليوبولد التانى من الحكومه البلجيكيه.
مات الكسندر فى لندن عن عمر 55 سنه بعد مرض طويل.
المراجع
تعديل- ↑ أ ب ت "Obituary". 30 March 1929.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) المرجع غلط: وسم<ref>غير صالح؛ الاسم "bmj" معرف أكثر من مرة بمحتويات مختلفة.