تاج كاستییا
تاج كاستییا ، هو مفهوم معناه وجود ملك واحد على مجموعة متنوعة من الممالك والاراضى (ليون و كاستییا نفسها و جاليسيا و استورياس ابتدا باتحاد نهائى وحاسم لمملكة ليون و مملكة كاستيا سنة 1230. تاج كاستییا دلوقتى جزء من تاج اسبانيا.
| تاج كاستییا | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
.svg) |
.svg) |
|||||
| ||||||
|
||||||
|
|
|
|||||
| ||||||
| عاصمة | فايادوليذ مدريد | |||||
| نظام الحكم | مش محدد | |||||
| نظام الحكم | ملكية مطلقة | |||||
| اللغة الرسمية | لاتينى | |||||
|
| ||||||
| التاريخ | ||||||
| ||||||
| المساحة | ||||||
| المساحة | ||||||
تعديل  |
||||||
العرب تعديل
فى سنة 689 غزا المسلمين معظم شمال غرب افريقيا. و بعد انتصار المسلمين ضد الجوث فى معركة جواداليتى فى يوليه 711 م ابتدا المسلمين غزو شبه الجزيرة الايبيرية و عملو امارة او مقاطعة من الامبراطورية العربية سموها الاندلس و عاصمتها كانت فى كوردوبا. بسبب التقدم السريع للمسلمين سيطرو على توليدو اول عاصمة للجوث الغربيين فى 712 . و بعد كده اتقدم المسلمين لشمال ايبيريا و كل المدن اما غزاها المسلمين او استسلمت ليهم . فى 716 سيطر المسلمين على شبه الجزيرة ، لكن سيطرتهم على الشمال كانت اسمية مش عسكرية لان عدد من المناطق فى شمال شبه الجزيرة الإيبيرية بقيادة بلايو نجح فى مقاومة الغزو الاولى . و قاوم بعض الڨييثجوث سنين لحد 719 و بعد كده جهودهم راحت للجنب الغربى من جبال البيرينيه اراضى المملكه الكارولينجيه و كان فيه انتفاضات فى المنطقة الخاضعة لسيطرة قليلة فى الشمال الغربى من شبه الجزيرة.
بلايو تعديل
فى سنة 718 اتمرد فى استورياس نبيل اسمه بلايو اسبانى: Pelayo ضد المسلمين لكن فشلت الثورة .فى سنة 722 حاول بلايو مرة تانيه و غلب بلايو و مجموعة من الاستوريانيين من بينهم بعض نبلاء الڨيثجوث , المسلمين فى معركة كوڨاجوندا و اسس بلايو مملكة أستورياس و دى كانت بداية الفترة المعروفة باسم الاسترداد علشان استعادة السلطة المسيحية فى شبه الجزيرة الايبيرية. مملكة أستورياس حكمت استورياس و كانتابريا و ناڨارا و شمال اراجون.
فى الجزء الشمالى الشرقى من شبه الجزيرة الڨييثجوث اللى كانو هربو لمملكة الفرنكيين طلبو مساعدة من الفرانكس , لحد شارلمان قام بسلسلة من الحملات العسكرية علشان إقامة منطقة منزوعة السلاح المعروفه باسم ماركيز ,و اتشكلت فى اوائل القرن التاسع لمنع تغلغل المسلمين فى مملكة الفرانكس. و تقسيم الأراضى لماركيزات هو الاسلوب اللى اتقسمت بيه الاراضى الفرنكية فى بلاد كتير, لان كان امراء الاقطاعيات من اصل فرنكى او جوثى بييمثلو ملك الفرانكس
حكم المسلمين تعديل
تحت حكم المسلمين ، كان المسيحيين و اليهود معترف بيهم على انهم "اهل الكتاب" ، و كان ليهم حرية ممارسة شعائرهم الدينية ،لكن واجهو عدد من ممارسات التمييز والعقوبات الإلزامية لانهم ذميين.[1] التحول لاعتناق الاسلام زاد و بعد التحول فى القرن العاشر و فى القرن الحداشر ممكن كان عدد المسلمين يفوق عدد المسيحيين فى بقية المناطق اللى كانت لسه خاضعة لسيطرة المسلمين.[2] المولاديين (المسلمين من اصل عرقى ايبيرى) كانو غالبية سكان الاندلس قبل نهاية القرن العاشر.[3]
القرون التامن و التاسع كبرت قوة المسلمين فى شبه الجزيرة ، رغم المعارضة من مراكز المسيحية فى الشمال. . فى أواخر القرن التامن هرب عبد الرحمن الاول الأموى من سوريا للأندلس وده فى الحياة السياسية وصل لاستقلال امارة الخلافة فى ايبيريا عن دمشق.
الجالية المسلمة فى شبه جزيرة ايبريا كانت هى نفسها متنوعة و عانت من توترات اجتماعية. البربر سكان شمال افريقيا ، اللى قدمو الجزء الاكبر من الجيوش الغازية اشتبكو مع القيادات العربية من الشرق الأوسط. و مع مرور الوقت ، كبر ترسخ السكان المغاربه، و خصوصا فى وادى نهر جوادالكيڨير و السهل الساحلى من فالنسيا ، وقرب نهاية الفترة فى المنطقة الجبلية من جرانادا.[2]
جرانادا عاصمة الخلافة ; كانت اكبر و أغنى مدينة و أكترها تطور فى العصور الوسطى فى اوروبا الغربية, وازدهرت التجارة و التبادل الثقافى فى منطقة البحر المتوسط.استورد المسلمين تقاليد فكرية مهمه من الشرق الأوسط و شمال افريقيا. وكان لعلماء المسلمين واليهود دورا مهم فى تنشيط وتوسيع الفلسفه الكلاسيكية اليونانية اللى كانت بتتعلم فى اوروبا الغربية.
فی القرن العاشر فی عهد عبد الرحمن التالت و بقت الأندلس خلافة مستقلة عن دمشق من الناحیه الدينية والحكم الذاتى و مش بس فى السياسة.الوقت ده كان فیه حيويه ثقافيه ، و ده الابتكارات فى مجالات العلوم والفنون والآداب ، مع اهتمام خاص مكرس لتطوير المدن. و كانت المدن الكبرى هی فالنسيا و ساراجوسا و توليدو و سیڨییا و كوردوبااللی فى القرن العاشر ، مع حكم الحاكم التانى بقت اكبر مدينة فى اوروبا الغربية و اكبر مركز ثقافى و عدد سكانها كان حوالی 500،000 . رغم ده انخفاض بلاد المسلمين ابتدأ فی القرن الحداشر ، لما زاد التنافس بين الأسر الحاكمة وانهارت الخلافة الإسلامية ,و حل مكانها خليط من الممالك الصغيرة كل واحده كان اسمها طایفه من العربی طائفه .
الممالك المسيحية تعديل
من ناحية تانية بالقرب من جبال البيرينيه كان فیه اتنين من الممالك المسيحية : مملكة ناڨارا و مملكة أراجون كمان اتوسعت المسيحية فى شبه الجزيرة ، اللى كانت لحد الوقت دهه مملكة أستورياس ، و عاصمتها أوڨييدو لكن من عهد ألفونسو التانی العفيف اتحولت لمملكة ليون فى 910. .مدينة ليون كانت أندمجت فی مملكة أستورياس فى نص القرن التاسع من فى أوردانیو الأول فى 856.
مملكتين : ليون و كاستییا تعديل
مملكة ليون نتجت من مملكة أستورياس , مملكة كاستييا فى البداية مقاطعة فى مملكة ليون و ظهرت ككيان سياسى مستقل فى القرن التاسع و كانت قبلكده بتتسما مقاطعة كاستيا من مملكة ليون.
الطوایف تعديل
فی القرن الحداشر منافسة ممالك الطوایف ادت للدول الصغيرة المسيحية الفرصة انه توسع أراضيها لحد كبير وتعزيز مواقعهم.[2] وصول حكام شمال افريقيا المسلمین من المرابطين و الموحدين على استعادة وحدة المسلمين لكن زود صرامة الحكم، و قلل التسامح فى تطبيق الإسلام ، فی النهاية رغم تحقيق بعض النجاح فی غزو الشمال ,ماقدرتش الطوایف تقاوم زيادة القوة العسكرية للدول المسيحية.[4]
توليدو تعديل
سيطرت القوى المسيحية بقيادة ملك كاستيا ألفونسو السادس على مملكة الطايفه فى توليدو فى 1085 و سيطرت على مدريد بدون مقاومة ، ويمكن من فى الاستسلام. لحد كبير كمل استعادة النص الشمالى من اسبانيا.
مستقبل الممالك المسيحية فى البر الرئيسى كان من فى انشاء اربع وحدات : تاج كاستییا ، و هو مفهوم معناه وجود ملك واحد على مجموعة متنوعة من الممالك والاراضى (ليون و كاستییا نفسها و جاليسيا وغيرها) ، و التانیه تاج أراجون تم تشكيله من فى اتحاد الاسر الحاكمة مملكة أراجون و مقاطعة بارسلونا فی سنة 1137، و التالته مملكة نافار ، و الرابعه مملكة البرتغال.
القرن التلاتاشر تعديل
استرد المسيحيین المعاقل الكبيرة فی جنوب اسبانيا فى القرن التلاتاشر ; كوردوبا فى 1236 و سيڨییا فى 1248 و فضل حكم المسلمين فى جرانادا باعتبارها دولة فى الجنوب.
فى القرن التلاتاشر ، تاج كاستییا بقا أقوى تاج من اصل اسبانى ، مد ملك كاستییا سلطته لجنوب شبه الجزيرة ، و اضاف خايمى الاول ملك أراجون ممالك فالنسيا , و مايوركا و مملكة مورسيا و بعد كده كمان سردينيا و سيسيليا و مناطق من شرق البحر المتوسط.
جزر الكنارى تعديل
فى 1402 ، وبسبب التنافس مع البرتغال ابتدا تاج كاستییا لغزو جزر الكنارى اللى لحد الوقت ده كان عايش فيها شعب الجوانتشيس اسبانى: Guanches احتلال جزر الكنارى قام بيه السادة النورمان الموالين للملك انريكى التالت ملك كاستییا. فى 1478 ابتدت المرحلة النهائية من غزو جزر الكنارى عملية الغزو كملت فى سنة 1496 و بقت الجزر منس اعتها تابعه للتاج الاسبانى..
استرداد جرانادا تعديل
مع صعود فرناندو الكاتوليكى للعرش خفت حدة التوترات الاجتماعية بعد اصدار فرناندو قرار التحكيم حكم جوادالوبى فى 21 ابريل 1486 اللى انهى الصراع بين الأمراء والفلاحين والمزارعين ومربى الماشية فى مملكة أراجون بعد ضغوط من الحرب الاهلية إمارة كتالونيا (1462- 1472) لانهاء الاضطرابات الكاتالوينية فى المناطق الريفية. تم قبوله من جانب المزارعين و الامرا ، و حط حد للاقطاعية فى امتلاك الارض و "سوء المعاملة" .
فرناندو و إيزابيل انهو الاسترداد بالحرب ضد إمارة جرانادا اللى ابتدت سنة 1482 وانتهت مع استسلام جرانادا و الضم الكامل سنة 1492 .
مصادر تعديل
- ↑ "The Treatment of Jews in Arab/Islamic Countries". Retrieved 2008-08-13. See also: "The Forgotten Refugees". Retrieved 2008-08-13.
{{cite web}}:|archive-url=requires|archive-date=(help) and "The Almohads". Retrieved 2008-08-13.{{cite web}}:|archive-url=requires|archive-date=(help) - ↑ أ ب ت Payne, Stanley G. (1973). "A History of Spain and Portugal; Ch. 2 Al-Andalus". The Library of Iberian Resources Online. Retrieved 2008-08-09.
- ↑ Islamic and Christian Spain in the Early Middle Ages. Chapter 5: Ethnic Relations, Thomas F. Glick
- ↑ Rinehart, Robert (1998). "A Country Study: Spain - Hispania". Library of Congress Country Series. Retrieved 2008-08-09.
{{cite web}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (help)