الفرق بين النسختين بتاع: «مدرسة الفكر الوطنى المصريه»

بعد ما نشر توفيق الحكيم " عودة الروح " بعت جواب لـ [[طه حسين]] فى يونيه 1933 بيسأله فيه ازى ممكن خلق صوره جميله جديده لمصر بتقوم على مقومات مصريه صرفه و نابعه من تراث وادى النيل ، و قاله احنا كنا فى شبه غفوه مش حاسين بتراثنا و ماكناش بنشوفش نفسنا لكن كنا بنشوف العرب الغابرين ، و لا كنا بنحس بوجودنا لكن بوجودهم هما.

 

المثقفين المصريين اللى بينتمو لمدرسة الفكر الوطنى المصريه بيعتبرو ان العقليه العربيه ما عندهاش احساس بالزمن و ال[[تاريخ]] و الاهميه التاريخيه و التمييز بين العهود المتميزه و انجازاتها الماديه مالهاش قيمه. [[محمد حسين هيكل]] بيعتبر ان العرب ما قدموش انجازات حضاريه تاريخيه حقيقيه زى المصريين و [[اليونان|اليونانيين]] و [[الرومان]] و غيرهم. فى [[جاهليه|العصر الجاهلى]] ما قدموش حاجه لا للعلم و لا للفن غير قصص و اشعار عن الشجاعه و الجلد. و بيتسم الادب العربى بالمنظور البدائى الصحراوى و كان زى الصور الفوتوغرافيه للحياه البدويه و المراعى الجافه المحدوده و اسواقهم و خيامهم و جمالهم و اطلالهم المهدمه. [[عباس العقاد|عباس محمود العقاد]] اعتبر الادب العربى متواضع و مش متحضر و فى رأيه إن السبب فى كده هى البصمه الابديه اللى فى الادب العربى من ايام العصر الجاهلى. و لاحظ العقاد و انتقد غياب التراث الفنى فى مجال الفنون البصريه فى الثقافه العربيه ، فالعرب قدمو زخارف هندسيه لكن ما قدموش حاجه تقريباً فى فنون العماره و البنا، ففى رأيه إن الفن البصرى العربى بيتسم بالزخرفه لمجرد الزخرفه اللى مالهاش صله بالحياه.

 

[[أحمد أمين]] من جهته كان بيعتبر ان محتوى الشعر العربى جاهلى بطبيعته و مبرر وجوده هو وصف الصور و الاوضاع الزايله بتاعة العصر الجاهلى و فى العصور اللاحقه اللى فضل الشعر العربى وفى لطبيعته الاصيله و فضلت مواضيع الاستعارات الجاهليه تشكل العمود الفقرى للتعبير الادبى العربى فى العصر الحديث.