'''ابو الحسين مسلم بن الحجاج القشيري النیشابوری''' ،, ( [[نيشابور]]، 821 - اتوفى 875 ) ،, من اشهر مصنفين الأحاديث النبويه و العلما المسلمين. صنف كتاب " [[صحيح مسلم]] " اللى بيعتبر تانى أصح كتب الحديث بعد [[صحيح البخارى]] عند المسلمین. قال ابو عليعلى الحسين بن على النيشابورى: " ما تحت أديم السماء أصح من كتاب مسلم بن الحجاج فى علم الحديث ".
== حیاته ==
اتولد مسلم بن الحجاج سنة 821م/261هـ على أرجح اقوال [[تأريخ|المؤرخين]] فى [[نيشابور]] المدينه العريقه اللى اشتهرت بازدهار علم الحديث والروايه،و الروايه، من اسره عربيه بترجع لقبيلة قُشَير. كان اول سماعه الحديث سنة 218 هـ ،, بعد ما اتجول فى البلاد الاسلاميه كذا مره راح العراق و الحجاز و الشام و مصر.
بيتقال إن مسلم اتسأل عن حديث فى مجلس فى [[نيشابور]] لكن مالقاش رد و قال انه ماسمعش عن الحديث ده ،, و لما روح بيته قعد يدور فى الأوراق عن الحديث ،, و فى الوقت ده جابله واحد من ملازيمه صحن كبير فيه بلح مسموم. فضل مسلم يدور على الحديث طول الليل و ياكل من البلح عشان ينشطه لغاية ما طلع عليه الفجر ،, و بعد ما لقى الحديث كان أكل البلح المسموم كله فإتسم و مات و هو عنده حوالى خمسه و خمسين سنه سنة 317هـ / 875م جنب قرب [[نيشابور]].
اتدفن مسلم جنب مدينة نيشابور لكن لغاية دلوقتى تربته مش معروف مكانها، و ده لإن المغول لما هجموا على المدينه القديمه خربوها و هدوا ابنيتها ،, لكن فيه بيقولوا ان تربته موجوده فى مقبرة زیاد (الان فضل) و فيه بيزوروها.
