الفرق بين النسختين بتاع: «سيف الدين حاجى»

شويه و بدأ سيف الدين حاجى يمشى على خطى اخوه شعبان ، فاتجوز أرملته بنت الامير تنكز و عمل فرح كبير دام سبع تيام جاب فيه الرقاصين و المغنيين من كل حته و دفع لهم مبالغ كبيره ، و رش الدهب على عروسته و جهزها بجهاز غالى ، و رجع المغنيه إتفاق و خدامينها و جواريها القلعه ، و بعد ما اتجوزها فى السر فرش تحت رجليها الحراير و رش عليها الدهب فغنت له على العود و إتهوس بيها و اداها فصوص الماظ و ست لؤلؤات تمنهم بالشىء الفلانى. و اصدر مرسوم بترجيع مرتبات إتفاق و خدامينها و جواريها ، و جاب عبد على العواد مدرس إتفاق القلعه ، و بعد ما غنى له هو كمان وهبه إقطاع و هدايا. انهمك المظفر حاجى فى متعه الشخصيه ، و فوق إتفاق بقى غاوى كمان جاريه اسمها سلمى و جاريه اسمها الكركيه ، و انشغل بالتلاته عن شئون الامرا و الدوله و بقى يصرف عليهم ببذخ ، فبدأ الامرا و المماليك يتكلموا فى الموضوع ، و لما عرف حاجى بكلام الامرا قرر انه يقبض على كام واحد منهم ن لكن الامير أرقطاى نايب السلطنه ، و كان راجل عنده حكمه ، قعد ينصح فبه انه ما يقدمش ع الخطوه دى لغاية ما غير قراره.<ref name="المقريزى، 4/40-41">المقريزى، 4/40-41</ref> لكن الاحوال كانت ابتدت تتشقلب من جديد و المصاريف بدأت تزيد من الاسراف و كترة مرتبات الخدامين و العبيد و القهرمانات و العجايز اللى بياخدوا اعانات من الدوله ، لدرجة انها بقت اكتر من المصاريف اللى كانت ايام الكامل شعبان. و بدأ حاجى يلم حواليه خاصكيته و انضم ليهم الامير غرلو اللى بقى ينصح حاجى و حاجى ياخد بنصايحه طوالى.<ref name="المقريزى، 4/40-41"/> و انشغل حاجى كمان بلعب الكوره مع خاصكيته فى الميدان تحت القلعه ، و بعمل الولايم فى منتجع سرياقوس. فى وليمه من دول دبح الأمير ملكتمر الحجازى خمسميت خروف ، وجاب أهل الرقص و المغنى ، و عزم حاجى و الأمرا بسبب خسارته رهان على ماتش كوره لعبه ضد السلطان .<ref>المقريزى، 4/43</ref>. لعبة الكوره دى كانت بتتلعب على الحصنه زى رياضة " ال[[بولو]] " و كانت من الرياضات المحببه فى مصر فى [[الدوله المملوكيه|العصر المملوكى]] <ref>السعداوى، 52</ref>

فى الظروف دى بدأ العربان اللى عايشين فى مصر يقطعوا الطريق و يرهبوا المصريين و ينهبوهم و كترت جرايمهم و قتلهم للناس و خطف محاصيل الفلاحين. بيحكى [[المقريزى]] : " كثر عبث العربان بأرض مصر ، و كثر سفكهم للدماء ، و نهب الغلال من الأجران " .<ref>المقريزى، 4/46</ref>. و وصلت للسلطان أخبار من الصعيد و منطقة [[الفيوم]] عن حشود العربان فى الصعيد و قطعهم الطريق بحيث بقت الناس مش عارفه تسافر و تتنقل من بلد لبلد ، لكن حاجى ما همهوش و فضل ملهى فى هواياته و عايز يحتفظ بالعسكر جنبه فيقدر يبعتهم الشام لو تمرد النواب هناك بسبب قتله للامرا.<ref>المقريزى، 4/49</ref> لكن حاجى قدر يستميل الامرا و النواب فى الشام و يألبهم على الامير يلبغا اليحياوى نايبه فى الشام و عزله فأنفض الامرا عنه و هرب لكن اتقبض عليه و اتقتل <ref>المقريزى، 4/49-50</ref>

اسمه وألقابه إتنقشت على فلوسه بالشكل ده: " السلطان الملك المظفر سيف الدنيا و الدين حاجى بن الملك الناصر محمد "..<ref>شفيق مهدى، 129 و 303</ref>