الفرق بين النسختين بتاع: «تاريخ»

التاريخ بمعناه العام بيهدف لمعرفة الماضى و ده لإن الانسان بطبعه بيهتم انه يعرف ماضيه و ازاى كان اجداده عايشين و ازاى اساليب عيشتهم اتطورت و بيحب يعرف انجازاتهم و الاثار اللى سابوها. حياة الانسان من ساعة ما اتوجد هى سلسله متصله الحلقات و بالتالى علاقة حياة الفرد فى أى زمن من الأزمنه بحياة القرون السابقه علاقه وطيده و وثيقه و لازم تكون فيه معرفه بأحوال الماضى عشان يقدر الانسان يفهم نفسه و حاضره و عشان يقدر يتنبأ بمستقبله. معرفة الماضى بتكسب الفرد خبرة السنين الطويله اللى عاشتها البشريه فى ازمان متتابعه. اللى ما يعرفش ماضيه بطريقه سليمه مدروسه ما يعتبرش انسان متحضر، و الشعب اللى بيجهل ماضيه أو بيعرفه غلط بيبقى شعب مبتور من غير جذور و بكده بيطلع من دايرة الشعوب المتحضره. للأسباب دى التاريخ دراسه مهمه جداً بتستحق الجهد اللى بيتبذل فيها. [[الظاهر بيبرس (قبل السلطنه)|الظاهر بيبرس]] اللى بيعتبر من أعظم حكام [[مصر]] و عبقريه فى فنون الحرب و الدبلوماسيه و المناوره السياسيه كان بيعى ده و كان بيقول: " سماع التاريخ أعظم من التجارب ".

 

 

فيه اللى بيقول ان التاريخ مش ممكن يكون علم لانه بيعجز عن اخضاع الوقائع التاريخيه عن طريق المعاينه و المشاهده و الفحص و الاختبار و التجربه و إن دراسة التاريخ ما بتوصلناش لاستخلاص قوانين يقينيه ثابته زى مثلاً فى ال[[فيزيا]] و ال[[كيميا]]. و ده صحيح لكن التاريخ بالرغم من كده بيعتبر علم من حيث المنهج لإن نتايجه بتخضع للتحقيق و الاتفاق بين المؤرخين او عدم اتفاقهم وده بيحصل عن طريق الفهم و الادراك. لكن مع ان التاريخ بيبحث عن اسباب تسلسل الظواهر و بيحاول يربطها ببعض و تعليلها بتعليل يقبله العقل لكن د ما بيوصلش لوضع قوانين ثابته لإن المؤرخ ما بيجردش، و التاريخ قصص مش برهان و بيتناول احداث و وقائع مستقله ما بتحصلش غير مره واحده و بكده مش ممكن للمؤرخ انه يستخلص منها قوانين عامه شامله. لكن المؤرخين بيستخدمو ساعات تحقيقات الاختبارات العامه و نتايج الملاحظات الاجتماعيه عشان يفهمو مدى الحدث الواحد الفريد و بيستخدمو الاوضاع الاجتماعيه و الاقتصاديه عشان يوضحو اثارها على مجرى التاريخ و دى حاجات مجرده. التاريخ له منهج خاص غايته بلوغ المعرفه عن طريق تسلسل الحوادث الفريده مش عن طريق حط قوانين مجرده، و بيحتاج فوق صفته العلميه دى خيال اللى بيكتبه و قدراته الادبيه فبكده بيعتبر كمان فن و أدب ما يقدرش عليه أى حد.