فرانسوا مارى أرويه ( François-Marie Arouet ) اسمه المستعار : '''ڤولتير''' ( Voltaire ) ( شاتنيى مالابرى، أو فى باريس، 21 نوفمبر / أو 20 فبراير 1694 – باريس 30 مايو 1778 )، مفكر و فيلسوف فرنسيفرنساوى كتب فى مجالات كتيره منها الشعر و المسرح و الروايه و التاريخ. من أكبر كتبهكتاب عصر التنوير ، حارب الجهل و الطغيان و دافع عن الحقوق المدنيه و حرية العقيده. اشتهر بعدائه لتسلط الكنيسه الكاتوليكيه. انسجناتسجن اكتر من مره فى سجن الباستيل بسبب انتقاده للنبلاءللنبلا. تركةساب فرنسا و عاش فى انجلترا فتره كتب فيها " رسائل عن الأمة الإنجليزية " (1734) ولما عادةرجع لفرنسافرنسا كتب مسرحيات منها " بروتس " (1730) و الف كتاب عن جان جاك روسو. عيناتعين مؤرخ فى البلاط الفرنسيالفرنساوى و بقى عضو فى الاكاديميه الفرنسيهالفرنساويه و شارك فى كتابة الانسيكلوبيديا الفرنسيه و كتب روايات فلسفيه بإسلوب ساخر منها " كانديد " (1759) ، و فى السياسه نادى بالإصلاح لكن كان يخافبيخاف من الثوره. كتابته المنشوره وصلت ل 70 مجلد.
ڤولتير كان يكرهبيكره [[التعصب الدينى]] و يحاربهبيحاربه ، و رغم انه عادى المسيحيه و الكنيسه الكاتوليكيه بالذات و الدين بوجه عام لكن كان يؤمنبيؤمن بحق كل انسان انه يؤمن بماباللى هو يريدعايزه و يمارس الطقوس المتعلقه بدينه بشرط انه يحترم ديانات و عقئدعقايد و فلسفات غيره من الناس و مايعتديش على حريتهم و أفكارهم حيث ان الدين لما بيبقى وسيله لخلق الخلافات اللى بتورث الأحقاد و الإضطهادات بيتحول لمصيبه عميه.
ڤولتير رمز عالمى من رموز الحريه والتنوير و بيعتبر من أعظم المفكرين اللى دافعوا عن حقوق الإنسان و كرامته، لعبت كتاباته دور كبير فى قيام الثوره الفرنسيه ضد القهر و الطغيان و دخول فرنسا فى عصور التحضر والتقدم.
