الفرق بين النسختين بتاع: «لهجات مصريه»

[[اللغه المصريه الحديثه|اللغة المصرية الحديثة]] (المصري) هى لغه حاميه (افريقيه) بتنتمى لعيلة اللغات الحاميه-الساميه (الافرو-اسيويه) وهى المرحله الرابعه من اللغات اللى اتكلمها [[مصريين|المصريين]] طول تاريخهم. المصرى لغه ليها لهجات كتيره و دواير لغويه بتوسع ساعات و بتضيق ساعات تانية و ممكن تتصنف اللهجات دى فى مجموعتين كبار يعنى '''اللهجه البحيرى (لهجة البحاروه-الفلاحين) ''' و '''[[مصري صعيدى|اللهجه الصعيدى]] (لهجه الصعايده)'''. اللهجات دى مشتركه فى حاجات كتير و خصوصا على المستوى النحوى و فى تأثرهم باللهجات ال[[لغه قبطى|قبطى]] المختلفه اللى كانت سايدة فى مناطقهم قبل الغزو العربى [[مصر|لمصر]] و فى لهجات تانيه زى الغجرى (لهجة النوار) و لهجة بدو سينا و لهجة بدو الصحرا الغربية بس دى لهجات بتعتبر مستقلة عن اللغة المصرى فى وادى النيل ، و على الناحيه التانيه بردو فى اختلافات بتميزهم عن بعضيهم.

و هى اللهجة بتاعة [[اسكندريه|الاسكندرية]] و بتشبه لحد كبير اللهجة القاهرية بس فى ميل لاستخدام صيغة الجمع فى الكلام للمتكلم المفرد (ح نتستنوك = ح نستناك). و شوية كلمات معينة خاصة بيها زي, ماستيكا= لبان و القمة = الناصية و الجومة = الاستيكة.