الديانه الشعبيه الصينيه (بالصينيه المبسطه: 中国民间信仰, بالصينيه التقليديه؛ 中國民間信仰) هوا مصطلح متعدد الاعراق بيستخدم لوصف الممارسات المتنوعه فى مجالات اسمها عموما «دين» عند الاشخاص من اصل صينى, بمن فيهم الشتات الصينى. وصفتها فيفيان وى بانها «سلطانيه فارغه, ممكن تتملى على وجوه مختلفه بمضامين ديانات مؤسسيه زى البوذيه او الطاويه او الكونفوشيه او ديانات صينيه توفيقيه او حتى المسيحيه (الكاثوليكيه) و الهندوسيه», ممكن يتضمن دا تبجيل قوى الطبيعه و الاسلاف و طرد القوى المؤذيه و الاعتقاد بالنظام العقلانى للطبيعهو الكون و اليقين بقدرة البشر و حكامهم على التاثير عليه و الارواح و الآلهه, العباده مكرسه لعدد من الآلهه و الخالدين (神 شن) اللى ممكن يكونو آلهه للظواهر او للسلوك البشرى او آباء انساب (مؤسسى خطوط نسب).