عدميه

العدميه - او النيهيليه (انجليزى: Nihilism, نطق: /ˈnaɪ.ə.lɪ.zəm/; فرنساوى: Nihilisme; من الكلمه اللاتينى nihil اللى معناها "عدم" او "ولا حاجه") مصطلح استخدم اول مره سنة 1861 عن طريق الكاتب الروسى الكبير ايڤان تورجينيف فى روايته "أباء و ابناء". و هو وصف لنظريه سياسيه و اجتماعيه اعتنقها الثوار الروس و فضلت قايمه لغاية سقوط حكم القياصره فى روسيا سنة 1917. المبدأ العدمى بيهدف لهدم الأوضاع السياسيه و الإجتماعيه الفاسده بغض النظر عن نوع و طبيعة النظم الكويسه اللى ممكن تحل محلها.

عدميه

فى الفلسفه، و بالذات فى العدميه الوجوديه existential nihilism، المصطلح بقى معناه ان قيمة أى شيء غير موجوده فى الواقع و ان القيمه مختلقه خطأ و بطريقه تضليليه عن طريق الانسان و ان الحياه ليس لها معنى. و على هذا الاساس لا يوجد شيء اسمه ان "قيمه أخلاقيه" يمكن أن تؤخذ في الإعتبار فى تفضيل شيء عن شيء عند اداء فعل (عدميه أخلاقيه Moral nihilism).

ارتبطت الفلسفه العدميه بالفيلسوف الألمانى فريدريك نيتشه Friedrich Nietzsche و فى الادب بالكاتب الأمريكانى إرنست هيمينجواى Ernest Hemingway.

لينكات برانيه

• شبكة العدميين العرب Archived 2020-08-03 at the Wayback Machine