كلارك جرايبنر
كلارك إدوارد جرايبنر (من مواليد 4 نوفمبر 1943) هو لاعب تنس محترف أمريكى معتزل. كان 4 مرات ضمن احسن عشرة لاعبين فى العالم كل سنه من سنة 1966 لسنة 1969، ووصل للمركز التالت عالمى سنة 1967 والمركز السابع عالمى فى العام التالي. تم تصنيفه 8 مرات ضمن احسن عشرة لاعبين أمريكيين على ايد اتحاد التنس الأمريكي، ووصل للمركز التانى فى امريكا سنة 1968 خلف آرثر آش، والمركز التالت فى امريكا فى 1966 و1971. كسب 3 ألقاب وطنية أمريكية، بطولة امريكا على الملاعب الرملية سنة 1968، وبطولة امريكا على الملاعب الصلبة سنة 1969، وبطولة امريكا جوه الصالات سنة 1971. كان عضو فى فريق كأس ديفيز الامريكانى اللى كسب البطولة لمدة خمس سنين متتالية من سنة 1968 لسنة 1972. كسب لقب جراند سلام فى الزوجى فى بطولة فرنسا المفتوحة سنة 1966 فى رولان جاروس مع شريكه فى الزوجى دينيس رالستون .
| كلارك جرايبنر | |
|---|---|
| معلومات شخصيه | |
| اسم الولاده | (بالانجليزى: Clark Edward Graebner) |
| الميلاد | 4 نوفمبر 1943 (81 سنة)[1] |
| الطول | |
| الاقامه | ولاية نيويورك |
| الجنسيه | .svg) |
| الوزن | |
| الزوج/الزوجه | كارول كالدويل جرايبنر [1] |
| المدرسه الام | جامعة نورث وسترن [1] |
| الحياة العمليه | |
| المهنه | لاعب تنس [1] |
| الرياضه | تنس [2] |
| بلد الرياضه | |
تعديل  |
|
| البلد | خطأ: الوظيفة "main" غير موجودة. |
|---|---|
| مكان العيشه | New York City |
| الميلاد | نوفمبر 4, 1943 Cleveland, Ohio, US |
| الطول | 6 ft 2 in (1.88 m) |
| تاريخ الاحتراف | 1968 (amateur from 1960) |
| تاريخ الاعتزال | 1976 |
| اسلوب لعب | Right-handed (one-handed backhand) |
| فردى | |
| فوز/هزيمه | 572-254 (69% win rate) |
| عدد البطولات | 29 |
| اعلا ترتيب | No. 3 (1967)[3] |
| فردى جراند سلام | |
| اوستراليا | دور ال 8 (1966) |
| فرنسا | 4R (1966) |
| ويمبلدون | دور ال 4 (1968) |
| امريكا | F (1967) |
| بطولات تانيه | |
| نهائيات الدورى | RR (1971) |
| زوجى | |
| فوز/هزيمه | 141-68 (Open era) |
| عدد البطولات | 11 |
بدايات
تعديلجرايبنر اتولد فى كليفلاند، أوهايو، و هو الطفل الوحيد لبول جرايبنر، طبيب الأسنان، ومراته، جانيس كلارك. كان بول لاعب ناجح لحد ما فى مرحلة الشباب. كسب كلارك ببطولة التنس للمدارس الثانوية بالولاية 3 مرات. تخرج من جامعة نورث وسترن ، هناك انضم لجماعة دلتا أبسيلون . سنة 1964 فى اكتوبر اتجوز لاعبة التنس الامريكانيه الصاعدة كارول كالدويل . كان عندهم طفيان، بنت، كاميرون، و ابن، كلارك.[4] انفصل الزوجان سنة 1974 وفى النهاية تم الطلاق. سنة 1975، اكتوبر تجوز جرايبنر من باتى مورجان. توفى كالدويل بسبب السرطان فى مدينة نيو يورك فى 19 نوفمبر 2008.[5]
مهنة التنس
تعديل- 1965
جرايبنر كسب أول بطولة دولية مهمة له فى ديسمبر 1965 فى بطولة فيكتوريا فى ملعب كويونج فى ميلبورن. غلب راى رافلز ، وتونى روش فى ماتش متقاربة من خمس مجموعات، وهيرب فيتزجيبون ، وفريد ستول ، وروى إيمرسون فى نهائى من خمس مجموعات.
- 1966
خسر قدام جون نيوكومب فى ربع نهائى بطولة اوستراليا المفتوحة . رد الجميل بفوزه على نيوكومب فى الجولة التالتة فى بطولة فرنسا المفتوحة فى رولان جاروس فى ذلك الموسم. كسب بلقب زوجى الرجال فى بطولة فرنسا، مع شريكه فى الزوجى دينيس رالستون ، بعد هزيمة فريق الزوجى الرومانى تيرياك/ناستاسى فى الماتش النهائية. كسب جرايبنر ببطولة بنسلفانيا للتنس على العشب فى نادى ميريون للكريكيت بعد هزيمة تشارلى باساريل فى الدور نصف النهائى وستان سميث فى النهائي. وفى بطولة امريكا اللى اتعملت فى فورست هيلز بنيو يورك، وصل للدور ربع النهائى حيث هزمه ستول، اللى كسب اللقب فى السنه دى.
تم تصنيف جرايبنر فى المركز التاسع عالمى سنة 1966 على ايد ماكولي. تم تصنيفه كتالت احسن لاعب أمريكى فى السنه دى على ايد اتحاد التنس الأمريكي.[6]
- 1967
جرايبنر كسب بطولة بافالو للتنس جوه الصالات [7] فى فبراير بعد هزيمة مارتى ريسن فى نهائى الماراثون. كما كسب جرايبنر بده الحدث نفسه سنة 1968 (على حساب ريسن تانى فى النهائى)، و سنة 1969 (على حساب مارك كوكس فى النهائى) و سنة 1970 (على حساب بوب لوتز فى النهائى).
خسر قدام نيوكومب، بطل السنه دى، فى الجولة الرابعة من بطولة ويمبلدون سنة 1967. فى بطولة امريكا سنة 1967 ، هيا المرة الأخيرة اللى كانت فيها البطولة، اللى تعرف اليوم باسم بطولة امريكا المفتوحة، مفتوحة بس للاعبين الهواة، كان جرايبنر هو المصنف الاولانى بين لعيبة امريكا فى المركز السابع. غلب المصنف التانى روى إيمرسون فى ربع نهائى الماراثون، لكنه خسر فى الماتش النهائية قدام نيوكومب.[8]
تم تصنيف جرايبنر فى المركز التالت عالمى سنة 1967، اللى ها يكون أعلى تصنيف عالمى له، على ايد لجنة مارتينى وروسى من خبراء التنس باستخدام نظام النقاط للعب فى البطولة.[9] تم تصنيفه فى المركز الرابع فى امريكا على ايد اتحاد التنس الامريكانى فى السنه دى.[6]
- 1968
وصل نهائى بطولة كوينز كلوب فى لندن، سنة 1968 غلب ستول و إيمرسون وأليكس ميتريفيلى ، لكن الماتش النهائية لم تُلعب. بعدين وصل جرايبنر للدور نصف النهائى فى الفردى فى بطولة ويمبلدون سنة 1968، حيث غلب مانويل سانتانا وستول، قبل ما يخسر ماتش قريبة قدام روتش. كسب بطولة امريكا للرجال على الملاعب الرملية سنة 1968 فى ميلووكى بعد ما غلب تشارلى باساريل فى الدور نصف النهائى وستان سميث فى النهائي. فى بطولة الولايات المتحدة المفتوحة الأولى، غلب نيوكومب فى ربع النهائي، لكنه خسر فى نصف النهائى قدام آرثر آش ، البطل فى النهاية. تم تصنيف جرايبنر فى المرتبة التانيه على مستوى امريكا على ايد اتحاد التنس الامريكانى سنة 1968 [6] والمرتبة السابعة على مستوى العالم على ايد لانس تينغاى و معظم سلطات التصنيف التانيه.
قاد جرايبنر و أش فريق كأس ديفيز الامريكانى للفوز فى كأس ديفيز سنة 1968، و هو الفوز الاولانى له من خمس سنين . كسب جرايبنر بمباراتى الفردى فى الجولة التحديية ضد اوستراليا، حيث غلب بيل بورى ورافلز فى ماتشات من خمس مجموعات. كسب الأميركيون ب 4 ألقاب تانيه فى نفس العدد من السنين. يتناول كتاب جون ماكفى ، مستويات اللعبة ، ماتش نصف النهائى اللى اتعملت بين جرايبنر وآش فى بطولة الولايات المتحدة المفتوحة سنة 1968 فى فورست هيلز. كسب آشى بالماتش.
- 1969
فى موسم 1969 كسب 7 بطولات ، بدايه من بطولة ريتشموند WCT الداخلية فى فبراير، مغلب توماس كوش (الفائز على آشى وريتشى فى الحدث) فى النهائي. كسب بطولة نيو يورك للصالات المقفولة فى شهر مارس، بعد ما غلب باساريل فى الماتش النهائية. فى بطولة ويمبلدون سنة 1969، غلب جرايبنر إيلى ناستاسى وأندريس جيمينو قبل ما يخسر قدام روتش تانى فى ربع النهائي، وهذه المرة فى ماتش ماراثونية من خمس مجموعات. كسب بطولة امريكا للملاعب الصلبة فى ساكرامنتو فى يونيه، بعد ما غلب إيريك فان ديلين فى الماتش النهائية اللى استمرت لخمس مجموعات. وفى نفس الموسم، كسب جرايبنر ببطولة ساوثهامبتون الودية فى لونغ آيلاند على العشب، بعد ما غلب بيل بورى فى الدور نصف النهائي، ولوتز فى النهائي، و كانت المباراتان فى 3 مجموعات متتالية. فى بطولة امريكا المفتوحة السنه دى، انسحب فى المجموعة التالتة قدام روجر تايلور فى الجولة الثانية.تم تصنيف جرايبنر فى المركز العاشر عالمى سنة 1969 على ايد جورنال ديلى إكسبريس . تم تصنيفه كاحسن لاعب رقم 4 فى امريكا حسب تصنيف اتحاد التنس الأمريكي.[6]
- 1970
فاز بطولة ريفير أوكس الدولية للتنس سنة 1970 على الملاعب الرملية فى هيوستن بولاية تكساس، فى ابريل/نيسان، بعد ما غلب سانتانا فى الدور نصف النهائى وكليف ريتشى فى نهائى من خمس مجموعات متقاربة. فى بطولة ويمبلدون، تمكن جرايبنر من إقصاء ناستاسى تانى فى الجولة الرابعة، لكنه خسر فى ربع النهائى قدام تايلور. فى بطولة امريكا المفتوحة، خسر جرايبنر قدام نيوكومب فى الجولة الرابعة، رغم أنه كان قد غلب نيوكومب فى وقت سابق من الموسم فى بطولة امريكا للمحترفين للتنس سنة 1970 فى لونجوود. وصل جرايبنر كمان لربع نهائى الفردى فى سينسيناتى سنة 1970، وخسر قدام البطل فى النهاية كين روزوول . تم تصنيف جرايبنر باعتباره اللاعب الرابع فى امريكا على ايد اتحاد التنس الامريكانى سنة 1970.[10]
- 1971
فاز بطولة امريكا الوطنية جوه الصالات فى فبراير 1971، و هو لقبه الوطنى التالت فى امريكا، بعد ما غلب ناستاسى فى نصف النهائى وريتشى فى النهائى فى ماتشات متقاربة من خمس مجموعات. نجا جرايبنر من نقطتين للماتش ضده فى الماتش النهائية مع ريتشى وقت الإرسال، وفى واحده من هاتين النقطتين رد بضربة رأسية من ريتشى لإنهاء الماتش.[11] فى بطولة ويمبلدون فى السنه دى، خسر جرايبنر فى الجولة التالتة قدام رود لافر . خلال نفس الموسم كسب جرايبنر ببطولتين للاتحاد الدولى للتنس. وفى بطولة بنسلفانيا للتنس على العشب فى نادى ميريون للكريكيت، غلب فرانك فرولينج فى الدور نصف النهائي، بعدين هزم ديك ستوكتون فى الماتش النهائية. فى بطولة ساوث أورانج المفتوحة على العشب فى ساوث أورانج، نيو جيرسي، كسب بصعوبة فى الدور نصف النهائى على أونى بارون و كسب فى الماتش النهائية على بيير بارثيس . كان ده فوز مجزى لجريبنر اللى احتل المركز التانى فى ساوث أورانج سنة 1964 (ل آشى)، و سنة 1966 (ل روش)، و سنة 1967 (ل ريسن)، و سنة 1968 (ل باساريل)، و سنة 1969 (ل سميث). فى بطولة امريكا المفتوحة، تقدم للدور ربع النهائى حيث خسر قدام توم أوكر . تم تصنيف جرايبنر كتالت احسن لاعب فى امريكا على ايد اتحاد التنس الامريكانى سنة 1971.[10]
- 1972
فى بطولة روثمانز الدولية للتنس سنة 1972 فى قاعة ألبرت الملكية فى لندن بانجلترا، غلب جرايبنر ناستاسى فى الدور نصف النهائي، لكنه خسر الماتش النهائية قدام ريتشي.[12] حصلت مواجهة بين جرايبنر وناستاز بخصوص آداب الملعب خلال المجموعة الأولى من الدور نصف النهائي.[13] كسب جرايبنر بلقب بطولة لونغ آيلاند للصالات المقفولة فى ابريل بعد هزيمة روسكوى تانر فى الماتش النهائية. فى بطولة ويمبلدون فى السنه دى، خسر جرايبنر مباراته فى الدور التانى قدام ناستاسى فى أربع مجموعات، ليتأهل ناستاسى لنهائى ويمبلدون الكلاسيكى ضد سميث. وفى بطولة امريكا، غلب جرايبنر أدريانو باناتا فى الجولة الأولى بأربع مجموعات، لكنه خسر قدام سميث فى الجولة التانيه بأربع مجموعات.
- 1973
جرايبنر كسب بطولة الاتحاد الدولى للتنس الأخيرة له فى بطولة دى موين الدولية المفتوحة جوه الصالات المقفولة بعد تغلبه على نيكولاس كالوجيروبولوس فى الماتش النهائية. غلب المصنف الاولانى عالميا ناستاسى فى الدور نصف النهائى لبطولة تشارلستون الدولية للتنس فى ماتش متقاربة بعد خسارته المجموعة الأولى. بعدين خسر الماتش النهائية قدام يورجن فاسبندر . كما غلب جرايبنر ناستاسى فى باراموس، نيوجيرسى فى الدور نصف النهائي، لكنه خسر الماتش النهائية قدام جيمى كونورز . فى بطولة امريكا خسر جرايبنر فى الجولة الأولى قدام جيف ماسترز .
- 1974
جرايبنر فى بطولة امريكا فى فورست هيلز نيو يورك، كسب مباراته فى الجولة الأولى ضد توربين أولريش ، بعدين تعافى من تأخره بمجموعتين لمجموعة واحدة ليهزم أنطونيو مونوز فى الجولة التانيه بخمس مجموعات. خسر فى الجولة التالتة قدام راى مور .
الزوجى
تعديلكان أهم لقب حققه جرايبنر فى الزوجى هو فوزه ببطولة جراند سلام فى زوجى الرجال فى بطولة فرنسا سنة 1966، حيث تغلب هو ورالستون على تيرياك وناستاسى فى الماتش النهائية. كسب جرايبنر ببطولة امريكا للزوجى على الملاعب الرملية للرجال فى 1969 و1970 (مع ويليام بورى و أشى على التوالى)، ولقب الزوجى فى سينسيناتى سنة 1963.
تقدير
تعديلجرايبنر يُعتبر واحد من أسرع الخوادم فى عصره، و كان ضارب قوى بضربات أرضية مسطحة نسبى.
يحتل جرايبنر المرتبة 32 فى قائمة احسن سجلات الفوز والخسارة فى مسيرته المهنية فى بطولات الجراند سلام ، بنسبة 108-58، بنسبة 65%.
الجدول الزمنى لأداء بطولة جراند سلام
تعديلشوف كمان
تعديل- بطولات التنس الاحترافية
مصادر
تعديل- ↑ أ ب ت ث ج ح المؤلف: بد كولينز — العنوان : The Bud Collins History of Tennis — الاصدار الثاني — الصفحة: 691 — الناشر: نيو تشابتر بريس — ISBN 978-0-942257-70-0
- ↑ معرف رابطة محترفي كرة المضرب: https://www.atptour.com/en/players/-/G079/overview — تاريخ الاطلاع: 27 ابريل 2022
- ↑ Martini and Rossi"The Baltimore Sun, 12 September 1967". newspapers.com.
- ↑ "ENGAGEMENTS; Kendall L. Losee, كلارك جرايبنر Jr". The New York Times (بالإنجليزية الأمريكية). 11 Apr 1993. ISSN:0362-4331. Retrieved 2024-03-06.
- ↑ Finn, Robin (21 Nov 2008). "Carole Caldwell Graebner, Tennis Star, Dies at 65". The New York Times (بالإنجليزية الأمريكية). ISSN:0362-4331. Retrieved 2024-03-06.
- ↑ أ ب ت ث
"Men's and Women's Year-End Top-10". www.usta.com (بالإنجليزية). Retrieved 2024-03-06.
المرجع غلط: وسم
<ref>غير صالح؛ الاسم "Men's and Women's Year-End Top-10" معرف أكثر من مرة بمحتويات مختلفة. - ↑ "The Buffalo Tennis & Squash Club – Tennis Professional". ITA #WeAreCollegeTennis (بالإنجليزية الأمريكية). 20 Feb 2023. Retrieved 2024-03-06.
- ↑ "U. S. Open 1967". www.tennis.co.nf. مؤرشف من الأصل في 2022-05-26. اطلع عليه بتاريخ 2017-10-07.
- ↑ Martini and Rossi "The Baltimore Sun, 12 September 1967". newspapers.com.
- ↑ أ ب
"Top 10 US Men's and Women's Rankings". اطلع عليه بتاريخ 2024-05-16.
المرجع غلط: وسم
<ref>غير صالح؛ الاسم ":0" معرف أكثر من مرة بمحتويات مختلفة. - ↑ Anderson, Dave (22 Feb 1971). "Graebner Beats Richey in 6‐Set U.S.Indoor Tennis Final". The New York Times (بالإنجليزية الأمريكية). ISSN:0362-4331. Retrieved 2024-05-16.
- ↑ "Draws | ATP Tour | Tennis". ATP Tour (بالإنجليزية). Retrieved 2024-05-16.
- ↑ "NASTASE DEFAULTS AGAINST GRAEBNER IN SHOUTING MATCH". The New York Times (بالإنجليزية الأمريكية). 22 Jan 1972. ISSN:0362-4331. Retrieved 2024-05-16.
لينكات برانيه
تعديل- كلارك جرايبنر على ويبسايت رابطة محترفين التنس
- كلارك جرايبنر at the International Tennis Federation
- كلارك جرايبنر على ويببسايت كاس ديڤيس
