ناصر الدين النشاشيبى
ناصر الدين النشاشيبى صحفى و مؤرخ فلسطينى و شغل مناصب كتير منها رئاسه تحرير جريده الجمهوريه المصريه[1] و كان مديرعام للإذاعه الأردنيه و سكرتير للوفد الفلسطينى فى جامعه الدول العربيه.[2]
| ||||
---|---|---|---|---|
معلومات شخصيه | ||||
تاريخ الميلاد | سنة 1919 | |||
تاريخ الوفاة | 17 مايو 2013 (93–94 سنة) | |||
الحياه العمليه | ||||
المدرسه الام | الجامعه الامريكيه بيروت | |||
المهنه | مؤرخ | |||
تعديل مصدري - تعديل |
حياته
تعديلاتولد فى مدينه القدس فى سنه 1919, و درس فى المدرسه الرشيديه و فى الجامعه الوطنيه فى عاليه و الجامعه الأمريكيه فى بيروت و خد منها بكالوريوس فى العلوم السياسيه و الاقتصاد. رجع القدس بعدها و اشتغل فى إذاعه القدس معلق أدبى, و كان فى سنه 1945 سكرتير بعثه فلسطين لجامعه الدول العربيه.[3]
مؤلفاته
تعديلنشر ناصر الدين النشاشيبى أكتر من 50 كتاب منها:
- شباب محموم, 1949.
- خطوات فى بريطانيا, القاهره, 1949.
- لما دخلوا التاريخ, بيروت, 1956.
- فلسطين والوحده, 1959.
- ماذا جرى فى الشرق الأوسط, بيروت, 1960.
- تذكره عوده, بيروت, 1961.
- قصص و أصحابها, بيروت, 1962.
- حفنه رمال, بيروت, 1964.
- عربى فى الصين, القاهره, 1965.
- سفير متجول, بيروت, 1970.
- أريد أن أصلى فى الجامع الأقصى.
- حبات البرتقال, روايه.
- احنا مع أحرار اليمن, القاهره, 1962.
- هل تعرفون حبيبتى, رسايل, 1982.
- الصوت التانى للقدس (بالإنجليزيه), لندن, 1990.
- لا رمل ولا جمل, باريس, 1976.
- الحبر الأسود… أسود, باريس, 1977.
- من قتل الملك عبد الله؟ الكويت, 1980.
- صلاه بلا مؤذن, بيروت, 1980.
- قصتى مع الصحافه, مدريد, 1983.
- لماذا وصلنا لهنا, لندن, 1985.
- المرأه تحب الكلام, لندن, 1986.
- حديث الكبار, 1986.
- آخر العمالقه جه من القدس (قصه موسى العلمى), مدريد, 1986.
- من أوراق الشرق الأوسط.
- فى مملكه الستات.
- ستات من الشرق الأوسط.
- حضرات الزملا المحترمين, القدس, 1995