الحج فى مصر القديمه
الحج فى مصر القديمه هو اقدم حج اتعرف فى التاريخ. المصريين كانو بيحجو جماعات و افراد رجاله و ستات لمعابدهم فى احتفالات سنويه. هيرودوتس حكى عن ست معابد دينيه المصريين كانو بيحجو ليها فى اوقات محدده كل سنه و هى: معبد ديانا فى بوبستيس ( تل بسطه قرب الزقازيق دلوقتى )، و معبد ايزيس فى بوصير، و معبد منيرفا فى سايس ( صا الحجر )، و معبد الشمس فى هيليوبوليس ( عين شمس )، و معبد لاتونا فى بوتو، و معبد اريس فى بابريمس .[1]
وصف هيرودوتس الحج لبوبستس فقال ان المصريين كانو بيروحو جماعات ستات و رجاله فى مراكب. كل مركب كانت مليانه ناس و كانت فيه ستات بتدق الصنوج و رجاله بينفخو فى الشبابات و الباقى كانو بيغنو و يصقفو، و لما كانت المراكب بتعدى على مدينه كانت بتقرب من الشط وتفضل الستات يغنو و يضربو الصنوج و هما بيزعقو بأصوات عاليه، فكانت ستات المدينه بيخرجو يرقصو. كانو بيفضلو يعملو كده لغاية ما يوصلو بوبستس، و لما يوصلو كانو بيدبحو عدد كبير من الدبايح. فى العيد ده كانو بيشربو كميه كبيره من نبيت العنب لان عددهم كان بيوصل لسبعميت الف راجل و ست غير العيال.
حكى هيرودوتس عن طقس غريب كان بيتعمل فى حج بابريمس. فى الحج ده المصريين كانو برضو بيقدمو دبايح، و وقت غروب الشمس كان فيه كهنه بيقفو جنب مدخل المعبد و فى ايديهم عصيان و كهنه غيرهم بيقعدو يلفو حوالين تمثال فى معبد صغير من الخشب المدهب. الحجاج كانو بيتجمعو بالالوف قدامهم و هما كمان ماسكين عصيان فى ايديهم. و بعدين كان التمثال بالمعبد بتاعه بيتحطو على عربيه ليها اربع عجلات و يجرها الكهنه اللى كانو بيلفو حواليها، و يحاولو يدخلو المعبد بالعربيه، لكن الكهنه الواقفين عند مدخل المعبد كانو بيمنعوهم، و بعدين كان الحجاج بيهجمو عليهم فتقوم خناقه كبيره و ضرب بالعصيان.