الفرق بين النسختين بتاع: «مقدمه للنسبيه الخاصه»
تم حذف المحتوى تمت إضافة المحتوى
لا ملخص تعديل |
|||
سطر 2:
فى ال[[فيزيا]]، النسبيه الخاصه [[نظريه]] عن ال[[وقت]] وال[[مكان]]، عملها [[البرت اينشتاين]] سنة 1905 علشان يعدل فى [[نسبية جاليليو]]. النظريه قدرت تحل قضايا ملحه فى الفيزيا من اواخر القرن ال19. زى فشل [[تجربة ميكلسون ومورلي]] سنة 1887، اللى كان الهدف منها قياس الاختلاقات فى سرعة النور نتيجة حركة الارض بالنسبه لل[[إيثر]] (مصتلح كان بيستخدم فى القرن ال19 علشان يوصف الوسيط اللى بيمشى فيه النور).
اينشتاين افترض ان سرعة النور فى الفضاء ثابته لكل المشاهدين ومبتعتمدش على الحركه النسبيه لمصدر النور. والافتراض ده كان نتيجة إن اينشتاين افترض إن [[معادلات ماكسويل]] فى الفيريا ال[[كهروماعناطيسيه]] (اللى بتقول إن سرعة النور فى الفراغ ليه قيمه محدده) ممكن تستعمل فى اى [[إطار مرجعى]] مش فى الإطار بتاع الإيثر بس زى ما العلماء كانوا بيعتقدوا ساعتها. الافتراض ده بيتناقد مع [[ميكانيكا كلاسيكيه|الميكانيكا الكلاسيكيه]] لكن دلوقتى العلماء بيستريحوا لفكرة إن سرعة النور ثابته لدرجة أن ال[[متر]] متعرف على أنه المسافه اللى بيقطعها النور فى زمن <math>\frac{1
التوقعات بتاعة النسبيه الخاصه تقريباً نفس التوقعات بتاعة [[نسبية جاليليو]] فى معظم الظواهر اللى بنشفها كل يوم واللى بيكون السرعات فيها قليله جداً بالنسبه لسرعة النور، لكن فى السرعات الكبيره النسبيه الخاصه بطلع توقعات مختلفه، وفيه تجارب كتيره اتعملت وكلها بيأيد التوقعات ده. أول توقع وصفه اينيشتاين هو [[نسبية التزامن]] اللى بيقول إن لو فى مشاهدين بيتحركه بالنسبه لبعضهم ممكن واحد منهم يشوف حدثين حصلوا فى نفس الوقت وواحد تانى يشوف إن واحد من الحدثين حصل قبل التانى. من اهم التوقعات التانيه فى النسبيه الخاصه: [[تمدد الوقت]] (لو فى ساعه ثابته بالنسبه لمشاهد وساعه تانيه بتحرك بالنسبه له، المشاهد هيشوف إن العقارب فى الساعه اللى بتتتحرك بتدور ابطء من العقارب اللى فى الساعه الثابته)، و[[إنكماش الطول]] (لو فى قضيب بيتحرك هيبان اقصر من وهوا ثابت بالنسبه لمشاهد معين)، والعلاقه ما بين ال[[كتله]] وال[[طاقه]] (<math> E=mc^2 </math>).
| |||