لغات اراميه حديثه

اللغات الأراميّه الحديثه (بتتسما فى الانجليزى: Neo-Aramaic او Modern Aramaic; عبرى: ארמית חדשה |Aramit Ħadasha|) هما انواع من اللغه الأرامى اللى هما لغات محليه كان فيه ناس بيتكلموها فى العصور الوسطانيه لحد العصر الحديث, و إتطوّرت من لهجات الأرامى الوسطانى حوالين 1200 م.

لغات اراميه حديثه
صنف فرعى من الاراميه   تعديل قيمة خاصية صنف فرعى من (P279) في ويكي بيانات
النسب

 
  
   
    
     
      
       
        
         
          
           
            
             
              

أرامى حديث
التوزيع
الجغرافى:
العراق, ايران, اسرائيل, سوريا, توركيا و فى اماكن انتشار الاشوريين
عيلة
اللغه
:

 ساميّه
  لغات ساميه غربيه
   سامى مركزى
    سامى شمالى مركزيه
     أرامى
      أرامى حديث
تقسيمات فرعيه:

المصطلح ده بيوصف اللغات المحكيه, و مش اللغات الأراميه اللى بيستعملو بس فى الكتابه, او فى اللغات المقدسه او اللغات الكلاسيكيه (مثلا, التارجوم الأرامى |targum|, السريانى الكلاسيكى و المندائى الكلاسيكى). على اى حال, اللغات الكلاسيكيه دى بتستمر فى تأثيرها على اللغات المحكيه الأراميه الحديثه.

مخطوط تاريخى بالآرامى

بالنسبه لـ سايت Ethnologue, فيه تقدير بـ500,000 واحد لغته الاصليه هى لهجه من اللهجات الأراميه الحديثه من سنة 1994. اكبر مجموعه هى سوريث |Sureth| اللى فيه شويه بيقسّمو تقسيم صناعى على حسب الكنيسه اللى تابعين ليها, لـ أرامى حديث أشورى (|Ātûrāyâ| او |Sûret-Ashuri|) (210,000 واحد), و أرامى حديث كلدانى (|Kaldāyâ| او |Sōreth|) (206,000 واحد), و طورويو/صورايت (|Ṭuroyo/Ṣurayt| او |Suryoyo|) (112,000 واحد).

لينكات برانيه

تعديل