لغه يابانى

اليابانى (日本語, نطق: [nihoŋɡo]^ⓘ Nihongo) هو لغة اليابانيين و واحده من اهم اللغات فى العالم كله و ترتيبها التاسعه على حسب عدد المتكلمين و اللى بيوصل عددهم 125 مليون واحد عايشين فى الارخبيل اليابانى بالاضافه لحوالى 1.5 مليون يابانى مهاجرين لبلاد تانيه فى امريكا الشماليه و امريكا الجنوبيه.اليابان هى الدوله الوحيده فى العالم اللى بتستعمل اللغه اليابانى و مافيش اى بلد تانى بتستعمله و لا كلغه اولى و لا لحد كلغه تانيه غير اليابان.

لغه يابانى
المتكلمين
النسب
ISO 639-1	ja
ISO 639-2	jpn
ISO 639-3	jpn
لغه رسميه فى
الاسم الاصلى
ازمنه
السكان الاصليين لـ	اليابان
نظام الكتابه	كانچى ، وكاتاكانا ، هيراجانا

اليابانيين بيسمو اللغه بتاعتهم نيوهونجو و بيكتبو الاسم دا كدا.

الاصل

اليابانى هو اللغه الوحيده تقريبا من اللغات المهمه فى العالم اللى مش معروف اصلها و فصلها.من كل الفرضيات ف اقوى فرضيه لحد دلوقتى هى اللى بتقول ان اليابانى مرتبط بالكورى. فى فرضيات تانيه كتيره لتفسير الاصل بتاع اللغه اليابانى و بتحاول تربطه باللغات الاوسترونيزيه او اللغات الاوسترواسويه او لحد مجموعة اللغات الصينو-تيبيتيه (زى الصينى مثلا).

فى نظريه مشهوره بتقول ان اليابانى دا عباره عن خلطه من اللغات الاوسترونيزيه مع اللغات الالتيه، و بتقول انه بيتكون من مفردات (البنيه التحتانيه بتاعة اللغات الاوسترونيزيه) و قواعد نحويه (بنيه فوقانيه بتاعة اللغات الالتيه).

اللهجات

جغرافيا اليابان فيها تضاريس قويه و جبال عاليه و اوديه عميقه و جزر منفصله عن بعضيها كل دا ساهم فى صعوبة الاتصال بين الناس فى الارخبيل اليابانى و بالتالى سهل عملية نشوء لهجات مختلفه ممكن توصل درجة الاختلاف بينها ان واحد مثلا من جزيرة كيوشو ممكن سكان جزيرة هونشو ما يفهموش منه ولا كلمه.و بنفس الطريقه ف اهل المناطق الشماليه زى اومورى و اكيتا ممكن قوى اهل طوكيو و سكان غرب اليابان ما يفهموش كلامهم.العلما بتوع اللغويات بيقسمو اللهجات دى لمجموعتين كبار المجموعه الاولانيه اسمها لهجات اوكيناوا و المجموعه التانيه بتغطى بقية مناطق اليابان اللى بيرجعو يقسموها تانى للهجات شرقيه و لهجات غربيه (اللى بتضم لهجات كيوشو).

فى حاجه اسمها اللغه المشتركه (كيوتسو-جو) و دى متاخده اساسا من لهجة العاصمه طوكيو و دى هى اللغه الرسميه بتاعة الحكومه و البرلمان و التعليم. عملية التوحيد اللغوى دى كانت من اهم الانجازات بتاعة التعليم الالزامى اللى فرض نظام موحد للكتابه من اول سنة 1886. انهارده اليابانيين بيساهربو من جزيره للتانيه بسهوله اكبر و بيتلقو كلهم نفس اللغه المشتركه من وسايل الاعلام و الحاجتين دول ساعدو بشكل كبير فى توحيد اللهجات اليابانيه و كان ليهم اتأثر قوى فى القضاء على اللهجات التانيه.

التاريخ الادبى

اليابانى المكتوب بيرجع تاريخه للقرن التامن الميلادى يعنى عمره حوالى 1200 سنه.من اقدم الوثايق التاريخيه الكتوبه باليابانى نص اسمه كوچيكى او سجل الحاجات القديمه و دا بيرجع تاريخ كتابته لسنة 712.نصوص الكوچيكى دى بتعتبر الكتاب المقدس بتاع الديانه الشنتويه و بيحكى عن الاساطير و الاباطره القدام و فيه تعاليم دينيه و اخلاقيه تانيه. تاريخ اللغه اليابانيه الطويل (1200 سنه) بيتقسم لخمس مراحل هما:

1. اليابانى القديم (لحد القرن التامن)
2. اليابانى القديم المتأخر (من اقرن التاسع لحد القرن الحداشر)
3. اليابانى المتوسط (من القرن الاتناشر لحد القرن الستاشر)
4. اليابانى الحديث المبكر (القرنين السبعتاشر و التمانتاشر)
5. اليابانى الحديث (من القرن التسعتاشر و لحد دلوقتى).

مصادر

• "Japanese language." Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2008.

فيه فايلات فى تصانيف ويكيميديا كومونز عن:

لغه يابانى