ى
حرف الـ يه (نطق: /je/; ى) بالطريقه التقليديه, و فى منطقة وادى النيل, او ي, اسمه العربى ياء (نطق: /jæːʔ/), ده حرف من من حروف الألف-به العربى, نمره 28 من ترتيب الهجاء العربى, و نمره 10 بنظام الجمل.[1]
| حروف عربى | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ا ب ت ث ج ح | |||||
| خ د ذ ر ز س | |||||
| ش ص ض ط ظ ع | |||||
| غ ف ق ك ل | |||||
| م ن ه و ى | |||||
| تاريخ · ترانسليتريشن تشكيل · ء ارقام عربى · ترقيم | |||||
| المكان فى الكلمه: | منفصل | فى الآخر | فى النص | فى الأول |
|---|---|---|---|---|
| شكل الرسم: |
ى | ـى | ـىـ | ىـ |
| المكان فى الكلمه: | منفصل | فى الآخر | فى النص | فى الأول |
|---|---|---|---|---|
| شكل الرسم: |
ي | ـي | ـيـ | يـ |
النقطتين تعديل
| المكان فى الكلمه: | منفصل | فى الآخر | فى النص | فى الأول |
|---|---|---|---|---|
| شكل الرسم: |
ی | ـی | ـیـ | یـ |
كل الشعوب اللى لغاتها بتستعمل الحروف العربى, بما فيهم منطقة وادى النيل و ايران و تاريخيا فى تركيا, بتستعمل حرف ى فى اخر الكلام من غير نقطتين, لكن من بعد السبعينات, بدأت تنتشر طريقة كتابة الحرف بنقطتين (ي) حتى فى نهاية الكلام فى اللغه العربى. الاستثناء, لما يكون اشكال مختلفه للحرف بتستعمل لأصوات قريبه من الصوت الاصلى, مثلا فى لغة الأويغور (ئۇيغۇر تىلى), بتستعمل الرمز ى حتى فى النص من غير نقط.
تاريخ اضافة نقطتين للحرف, كان استحداث فى اواخر القرن ال19, بدأ فى منطقة الشام (لبنان), و انتشر بالتزامن مع انتشار الكتابه الالكترونيه و تعريب الكمبيوتر, لما فونتات العربى اتضافت للكمبيوترات, اوائل الناس اللى اسست الفونتات العربى, كان من مؤيدين استعمال رمزين مختلفين للحرف (ى, ي) على حسب اذا كان يه او ألف لينه, و ظهور الحروف ل ل ه ورا بعض, بالتشكيل, فى كلمة لله و الله, اللى يعبر غلط.[2]
من الملفت ان حتى السعوديه كانت بتستعمل الحرف من غير نقط, و ده واضح فى ڤيديو لواحد بيعرض كتاب الصف الاول الابتدائى من السبعينات, و واضح من اول الڤيديو ان كلمة الابتدائى مكتبوبه بـ يه من غير نقط.[3] و كمان فى مصحف مطبوع فى السعوديه سنة 2012, و حرف الـ يه من غير نقط فى اخر الكلام.[4]
نطق الحرف تعديل
اسم الحرف فى مصر, يه /je/, اتورث عن اسمه فى التركى العثمانلى, اللى ورثه عن الاسم الفارسى. الاسم العربى التقليدى هو ياء /jæːʔ/.
الحرف بيستعمل فى اللغه المصرى علشان يعبر عن الاصوات /j, i, e/:
- /j/ خصوصا فى اول الكلام, او فى نهاية و بداية 2 syllables, زى فى الكلام اللى فيه شده.
- امثله: ياما, يالا, يمين, ياسر, مايه, ميه, عمليه, شرابيه, ايام.
- /i(ː)/ فى اخر الكلام, النطق بيبقى قصير.
- امثله: حبيبى, ديب, حديد.
- /e(ː)/ عادة فى الكلام الاجنبى او اللى من اصل عربى اللى كان فيه فتحه قبل الـ ى.
- امثله: بيت, بين, بيه, ايه, ليه, أتيليه, سيبويه, اسمين, جبلين, جملين.
مراجع تعديل
- ↑ Corriente, Federico (1980). «Lección 1.ª: Fonología». Gramática árabe. Madrid: Instituto hispano-árabe de cultura. Ministerio de Cultura. pp. 19-29. ISBN 84-7472-017-6.
- ↑ SIL International: This simplified style is often preferred for clarity, especially in non-Arabic languages Archived 2016-05-29 at the Wayback Machine
- ↑ ال محمد, مصطفى. "كتاب السنة الاولي ابتدائي لسنوات السبعينات". Youtube. Retrieved 22 August 2020.
- ↑ "Holy Quraan Koran Quran Book - written in Arabic, 20 lines per page - Green Cover (Arabic)". Youtube. Retrieved 22 August 2020.
