فرسان
الفرسان او الخياله ، محاربين متدربين على القتال من فوق ضهور الحصنه بيتميزو بسرعة الحركه و القتال فى معركه مفتوحه و ارض مكشوفه. اتعرفت تنظيمات الفرسان العسكريه فى الجيش المصرى فى مصر القديمه و عرفها الاشوريين و الفرس.
| ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
| مهنه ، ووحدات عسكريه | ||||
| جزء من | جيش | |||
| مختلف عن | جلجثه صليب الجلجثه | |||
تعديل  |
||||
فى العصور الوسطى امهر الفرسان كانو فرسان مصر المملوكيه و فرسان اوروبا و فرسان المغول. المعارك اللى قامت فى العصور الوسطى بين الفرسان دول كانت بين اقوى فرسان فى العالم وقتها ، و استخدمت فيها تشكيلات و تكتيكات معقده و محتاجه لمهارات عاليه و تدريبات متواصله. الفرسان المغول كانو متفوقين فى استعمال النبال وهما على ضهور الحصنه. فرسان الاسبتاريه و فرسان المعبد و فرسان التيوتون كانو من اشهر فرسان اوروبا فى فترة الحروب الصليبيه. فرسان المماليك المصراويه سادو شرق و جنوب البحر المتوسط و غلبو فرسان المغول و فرسان اوروبا فى معارك كتيره و كانت من تكتيكاتهم الدوران حوالين فرسان العدو على شكل حلقه.
الفروسيه كانت بتعتبر فى عصورها من اصعب و اغلى فروع الجيش لانها كانت بتحتاج حصنه مخصوصه مدربه و فرسان بيعرفو يسيطرو عليها وقت المعارك و هما فى نفس الوقت بيحاربو. الفارس كان كمان بيحتاج خدام يخدمه عشان يلبسه الدرع و يحضر له الحصان و ياكله.
بطبيعة الحال الفارس كان بيحتاج لمساحه واسعه حواليه عشان يقدر يتحرك و يناور ، و اخطر حاجه عليه كانت الدخول فى مساحات ضيقه زى زى بين شجر لان فى الظروف دى كان بيصعب عليه المناوره و النزول من على الحصان او ركوبه و ده كان بيدى النبالين و الرماحين الفرصه لاقتناصه. النبالين و الرماحيين كانو بيضايقو الفرسان و كانو فى العاده بينشنو على الحصنه عشان الفارس يبقى من غير حصان و بالتالى تضيع منه ميزته و عشان كده كان الفرسان الصليبيين بعد المعارك بيقتلو نبالة العدو من غير رحمه من غير ما يعتقو حد.
من جهه تانيه الحصنه كانت بتحتاج علف و اكل و عشان كده هجمات المغول فى المنطقه العربيه كانت فى العاده بتحصل وقت ما يكون فيه عشب فى الاراضى.
قلت اهمية الفرسان بظهور المشاه و المدفعيه وانتهت فى القرن الستاشر ، و بعد تطور اسلحة الحرب و ظهور الدبابات و العربيات المدرعه انتهى استخدام الفرسان فى الحروب.
