جرجس بن العميد
عبد الله جرجس بن ابى ياسر بن ابى المكارم بن ابى الطيب بن قردينة بن الطيب بن يوسف بن العميد ، بيختصر اسمه بـ جرجس بن العميد او جرجيس بن العميد و " المكين جرجس بن العميد "، إتلقب بـ "الشيخ المكين و كاتب الجيوش المنصوره ( القاهره، 1202 - اتوفى، 1273 ). مؤرخ مصرى مسيحى عاش فى العصر الأيوبى و العصر المملوكى و بينتمى لمدرسة التأريخ المصريه فى العصور الوسطى.
| ||||
|---|---|---|---|---|
| معلومات شخصيه | ||||
| الميلاد | سنة 1223 | |||
| الوفاة | سنة 1274 (50–51 سنة) | |||
| الحياه العمليه | ||||
| المهنه | مؤرخ ، وكاتب | |||
| اللغات المحكيه او المكتوبه | عربى [1] | |||
تعديل مصدري - تعديل  | ||||
ابن العميد عاصر السلاطين الصالح أيوب و شجر الدر و عز الدين أيبك و نور الدين على و قطز و الظاهر بيبرس. اشتغل كاتب ديوان الجيش المصرى ، و قبل كده كان أخوه الاسعد ابراهيم بيشتغل كاتب الجيوش فى عهد الملك الأيوبى العادل، و هو نفسه كان رجل دوله فى العصر المملوكى و بالتالى كان مطلع كويس على أحداث تاريخيه مهمه فى الفتره دىى من تاريخ مصر. و اكمن ابن العميد من جهه تانيه كان عارف تاريخ المسيحيه و أحوالها فى مصر فده اداه بعد اضافى ساعد بقية المؤرخين اللى جم بعده. من أهم كتبه "المجموع المبارك" و دا كتاب كبير أرخ فيه من بداية العالم لغاية عصره ( عهد الظاهر بيبرس ) ايام المماليك، واترجم فى ليدن للاتينى حوالى سنة 1625 ، و " أخبار الأيوبيين " ، و " مختصر البيان فى تحقيق الإيمان " و اسمه كمان " الحاوى " فسر فيه ايات من الانجيل و وضح مسائل كان عليها اختلافات. ابن العميد كان ضليع فى اللغه القبطيه و اللغه العربيه و له إهتمامات فى علم الفلك. ذكر ابن العميد فى تأريخه إن لقب " البابا " ، معناه ابو الأباء و انه استخدم لأول مره فى مصر لتمييز البطرك و بعدين اللقب اتنقل من مصر لروما.
المراجع
تعديل- القلقشندى : صبح الأعشى فى صناعة الإنشا، دار الفكر، بيروت.
- ابن خلدون : مقدمة ابن خلدون ، دار الشعب ، القاهره 1971
- ↑ Identifiants et Référentiels — تاريخ الاطلاع: 11 مايو 2020 — الناشر: وكالة الفهرسة للتعليم العالي